Hallo liefste bloglezers!

Onze vakantie is goed begonnen met een bezoek aan het National park in Yala. We trokken er elke dag om half zes op uit, dit betekende om kwart voor vijf opstaan. Dit vaak na een slapeloze nacht omdat we in het midden van de jungle sliepen in een open veranda tussen de brullende buffels. Het vroege opstaan was hard, maar hierdoor hebben we toch maar een geile olifant en een luipaardenfamilie kunnen spotten! Deze olifant stond plots in het midden van de weg en het was toch even spannend toen hij op onze jeep afkwam. Doordat hij zo snakte naar een vrouwtje, was hij buiten zijn zinnen en kroop Sofie op Astrid haar schoot wanneer hij ons raampje op 10 centimeter passeerde. Het was een leuke uitstap met het gezin, we kregen hierbij de kans om de oudste dochter en zoon te leren kennen die studeren in Amerika. Samen met hen sloten de jungle avonturen af met kaartspelletjes en goeie Lion op het terras.

Toen we thuis kwamen stond ons een aangename verrassing te wachten, Bie en Lieselotte hadden samen met Kumari een kerst lunch klaargemaakt. Het was een heel leuk weerzien, samen met de familie en het bezoek hadden we een gezellige en warme kerstdag!

Na twee maanden een perfecte gezondheid te hebben, moest een van ons twee er toch aan geloven; Sofie werd getroffen door een bacteriële infectie. Gelukkig kon Astrid Bie en Lieselotte kennis laten maken met de mooie stranden bij ons in het Zuiden. Sofie wou het avontuur met Bie en Lieselotte toch niet missen en we trokken samen naar onze schooltjes. We hebben nog net op tijd Chaminda uit Lieselotte haar rugzak kunnen redden, dit telt niet als handbagage! Onze kindjes waren direct verkocht aan deze twee extra teachers.

Het hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) van onze vakantie was zonder twijfel Adam's peak! Om middernacht werden afgezet in the middle of nowhere aan de voet van de berg (achteraf ontdekten we dit de zwaarste route was die bijna nooit door toeristen gekozen wordt). We begonnen eraan met volle moed, wel eventjes vergeten dat Sofie heel zwak was door vier dagen diarree. Maar met onze pillampen klaar en met volle goesting om de zonsopgang te bereiken startten we aan onze klim, totaal geen besef van hoelang deze zou duren. Na drie uur stijgen op rotsen in de pikkedonker begon de vermoeidheid toch al op te komen, alle chance dat we toen nog niet wisten dat er nog 6000 trappen zouden volgen. Ongelofelijk maar waar, bereikten we om 6 uur stipt de top! Wat een euforie! Een adembenemend zicht in combinatie met verzuring in de benen, maakte hiervan een prachtig en emotioneel moment. Met hele kleine oogjes genoten we van de zonsopgang: 'We hebben het gehaald!'.

Maar dan! Even vergeten... Nog heel de weg terug naar beneden! De prachtige natuur (die voor ons 's nachts enkel een raadsel was) gaf ons een extra boost om aan de afdaling te beginnen. Totdat Lieselotte na al 2 uur dalen een toffe ontdekking deed; 'Hé die nummers op trappen, wat zouden die betekenen?' Ons antwoord; 'Dit zullen toch niet het aantal trappen zijn die ons nog te wachten staan?'. Na trappen tellen, bleek dit inderdaad te kloppen. Nummer 9200 stond naast onze Teva'tjes... Maar er zat niets anders op, geen tuk tuk's op Adam's Peak! De laatste duizenden trappen waren puur op karakter, we moesten de pijn in onze benen echt verbijten, maar echte Petit Beurrekes om de 500 trappen hielden ons recht! Rond de middag bereikten we terug de voet van de berg, we konden terugkijken op een grensverleggende, maar onvergetelijk ervaring.

Op oudjaarsavond genoten we bij zonsondergang van een welverdiende Mojito op strand in Unawatuna. Na een heerlijk diner met onze medestudenten zetten we het nieuwe jaar goed in op het strand: veel vuurwerk, Lion in de hand, een prachtige sterrenhemel en met onze voeten in de zee.

Voor de eerste keer na twee maanden splitsten onze wegen; Sofie trok het land rond met Lieselotte en Bie en Astrid nam nog even vakantie aan het strand en bezocht de stageplaats van medestudenten.

Na onze vakantie trokken we terug naar ons huisje in Matara, waar we nog even moesten herstellen. Sofie haar lichaam was helemaal uitgeput door het negeren van haar bacteriële infectie op de darmen. Astrid moest er verschillende ziekenhuizen bezoeken om de zee-egelpinnen uit haar voeten te laten verwijderen, die had ze opgelopen door via de rotsen uit de zee te komen. Uiteindelijk gezond en wel vertrokken we naar onze kindjes in Banagala, waar we konden meegenieten van een groot hindoeïstisch feest. Tijdens deze gebeurtenis vierden ze de overgave van een jonge gast aan de god Arogera, gevolgd door veel gedans, een lekkere maaltijd en een offertocht door de theeplantage.

Vorige week hebben we ons visum verlengd om niet illegaal om het land te verblijven, gevold door een meditatie in Kiriwaka. Vanaf nu kunnen jullie op jullie twee oren slapen, want tijdens deze boeddhistische meditatie ging het erom om de mensen die je nauw aan het hart liggen, het beste toe te wensen!

Dit weekend trokken we samen met de andere naar Negombo beach, we huurden een bungalowtje op het strand. Dit zorgde ervoor dat we in de voormiddag met zicht op zee voor school konden werken en in de namiddag was er tijd voor een frisse duik in de zee! Heel toevallig waren er hier op het strand de preselecties voor de Olympische Beachvolley van het continent Azië bezig. Dit zorgde voor een zalige sfeer, we supporteren voor de Sri Lankaanse ploegen, Sofie, Anne en Evelien haalden door hun enthousiast supporteren zelfs de Sri Lankaanse tv en versierden de spelers hun volleybaltruitje! De afterparty met het Sri Lankaans team, zorgde voor een gezellige afsluiter van ons weekendje aan Negombo Beach.

Volgende weken vliegen we terug in de stage, we kijken ernaar uit om bij de mannekes nog eens het beste van onszelf te geven!! Astrid kijkt ook al uit naar haar bezoek, binnenkort veel Marinussen in Sri Lanka!

Best griezeling, we zitten al bijna in de helft van ons avontuur; we gaan er nog met volle teugen genieten en proberen de kindjes en de ouderen nog een zalige tijd te bezorgen!

Steeds warmere en warmere kussen vanuit het zuidelijkste puntje van Sri Lanka!

Sofie en Astrid

P.s.: Vergeet geen kijkje te nemen bij de foto's van ons verhaal! https://picasaweb.google.com/105084129555613315397/